بسم اللّه الرحمن الرحیم و إیّاه نستعین
یک اندیشکده آمریکایی با انتشار گزارشی راهبردی در خصوص تواناییهای موشکی ایران معتقد است توان موشکی ایران در خدمت طیف گستردهای از اهداف راهبردی ایران است و ایران با توسعه قابلیتهای موشکی خود آمریکا و اسرائیل را به چالش کشانده است.
اندیشکده آمریکایی «مرکز مطالعات راهبردی و بینالمللی» در گزارش راهبردی مفصلی به قلم «آنتونی اچ کوردزمن» به بررسی توان موشکی ایران پرداخته و آورده است: نیروی موشکی ایران در خدمت طیف گستردهای از اهداف راهبردی ایران است. نیروی موشکی ایران دربردارنده طیفی از راکتهای توپخانهای نسبتاً کوتاه برد، که نیروهای زمینی را حمایت و نیاز به پشتیبانی نزدیک هوایی را کم میکند، تا موشکهای دوربرد که میتواند هر هدف در منطقه را مورد اصابت قرار دهد است؛ این در حالی است که توسعه سیستمهای بهبوددهنده به ایران توانایی هدف قرار دادن اهدافی در سراسر اروپا و حتی آمریکا را داده است. این سیستمها بهطور پیوسته در حال تحول هستند؛ اما مهلکی و کشندگی بسیاری از سیستمهای فعلی با تکیه بر کلاهکهای متعارف، دقت کم، و قابلیت اطمینان نامشخص، محدود است؛ ایران بهطور پیوسته درحالتوسعه سیستمهای هدایت، و تلاش برای ارتقاء کشندگی کلاهکهای متعارف آن است؛ و دست کم در مورد مسلح کردن موشکهای خود با کلاهکهای هستهای مطالعه کرده است.... ادامه مطلب ...
میلاد با سعادت امام هادی علیه السلام بر مسلمین مبارک
امام با مشاهده اوضاع وخیم حاکم، برای جلوگیری از انهدام پایگاه¬های مقاومتی مردم و ناامیدی از گشایش در کار خود، با دلداری دادن و پشتیبانی از مردم و آگاهی یافتن لحظه به لحظه از شرایط معیشتی آنان، حیات جامعه اسلامی را تداوم می¬بخشید.
امام هادی ـ علیه السلام ـ با شش تن از خلفای عباسی، معاصر بود که به ترتیب عبارتند از : معتصم (برادر مأمون)؛ واثق (پسر معتصم)؛ متوکل (برادر معتصم)؛ منتصر (پسر متوکل)؛ مستعین (پسر عموی منتصر) و معتز (پسر متوکل).
معتصم در سال 218 ه ق با مرگ مأمون به خلافت رسید و تا سال 227 ه ق حکمرانی کرد. محمد بن عبد الملک تا پایان عمر وزیر او بود.[1] پس از درگذشت او، فرزندش، «الواثق بالله هارون بن ابی اسحاق» ـ که مادرش، کنیزی به نام «قراطین» بود ـ به خلافت دست یافت. او نیز در دوران خلافت خود به سان پدرش به ترکها اقتدار فراوان بخشید.[2]
او در سنگدلی و بی¬رحمی، رویه مأمون و پدرش را پیش گرفته بود و جان افراد بسیاری را در مسئله حدوث یا قدم قرآن گرفت. بسیاری را شکنجه کرد یا به زندان افکند و سرانجام در سال 232 ه ق درگذشت.[3] و برادرش «جعفر بن محمد بن هارون»، معروف به «المنتصر بالله» قدرت یافت که «احمد بن ابی داوود» او را «المتوکل علی الله» خواند.[4] متوکل بسیار تندخو و بی¬رحم بود که همگان را با تندی از خود می¬راند، تا اندازه¬ای که هرگز محبت او به کسی دیده نشد. او می¬گفت: «حیا موجب شکستگی است و مهربانی، زبونی و سخاوت، احمقی است». از این رو همواره همگان از او به بدی و بدنامی یاد می¬کردند.[5] او در دوران خلافت خود جنایتهای بسیاری انجام داد. این دوران، سخت¬ترین روزگار برای شیعیان وعلویان در دوره عباسی، بلکه در سراسر تاریخ تشیع به شمار می¬رود. او کینه وصف ناپذیری از خانواده پیامبر ـ صلّی الله علیه و آله ـ در دل داشت و این کینه سبب تجاوز و ستم به شیعیان آنان نیز شد؛ به گونه¬ای که همگی با به قدرت رسیدن او آواره و بی¬خانمان شدند. در... ادامه مطلب ...
پیامبر(ص) درباره علامتهاى ظهور امام مهدى(عج) مىفرماید: او پرچمى دارد که چون وقت ظهورش فرا رسد، خود به خود باز مىشود و خداى تعالى آن را به سخن مىآورد و عرض مىکند: اى ولى خدا؛ دشمنان خدا را نابود کن.
از سوى پیامبر(ص) و امامان معصوم(ع) علامتها و نشانههایى براى ظهور امام زمان(عج) ذکر شده است که مردم با دیدن آن علائم و نشانهها، از ظهور حضرت(عج) با خبر مىشوند، رسول رضوی در کتاب «امام مهدی(عج)» به بیان این علائم میپردازد:
این علائم از یک حیث دو گونه
اند:
1- علائم خاص
این علامتها خاص و مختص وجود پر
برکت حضرت صاحب الامر(عج)است و حضرت بدان وسیله مىداند که خداوند او را اذن و
اجازه ظهور داده است.
در روایتى طولانى، ابى بن کعب از پیامبر اکرم(ص) درباره علامتهاى ظهور امام
مهدى(عج) سؤال مىکند، آن حضرت مىفرماید: او -امام مهدى(عج)- پرچمى دارد که چون
وقت ظهورش فرا رسد، خود به خود باز مىشود و خداى تعالى آن را به سخن مىآورد و
عرض مى کند: «یا ولى الله فاقتل اعدالله»؛ اى ولى خدا! دشمنان خدا را بکش!» و این
دو علامت است: اولى باز شدن پرچم، دومى صدایى است که از پرچم بر مىآید.
و نیز او شمشیرى دارد که در غلاف است و چون هنگام ظهور حضرتش فرا رسد از غلاف
بیرون مىآید و خداوند آن را به سخن مىآورد و صدا مىزند: «اخرج یا ولىّ الله!
فلایحل لک أنْ تقعَد فی أعداء الله»؛ اى ولىّ خدا! قیام کن که دیگر جاى درنگ نیست
و نشستن براى تو روا نیست که از دشمنان خدا دست بردارى، پس حضرت خروج مىکند و
قیام مىکند و دشمنان خدا را هر کجا که بیابد به قتل مىرساند... .
2- علائم عامه
علائم عامه علامتهایى هستند که جنبه عمومى دارد و براى مردم ظاهر خواهد شد
و هر کس از عوام و خواص، در طول زندگى خود، برخى از آنها را خواهد دید، این علامتها
بسیار است، در اینجا به برخى از مهمترین آنها اشاره مىشود:
1- خروج سفیانى.
2- گرفتن خورشید در نیمه ماه مبارک رمضان.
3- گرفتن قرص ماه در آخر ماه مبارک بر خلاف عادت.
4- فرو رفتن زمین «بیداء» که...
ادامه مطلب ...