که گفت بر رخ خوبان نظر خطا باشد خطا بود که نبینند روی زیبا را
و ادامه داد که: این رخ زیبا کیست؟ و یا چطور می شود که دو نگاه از همدیگر متفاوت می شود. و چگونه یک نگاه برای بیننده چشم چرانی محسوب می شود و برای دیده شونده نیز، خودنمایی؟
و گفت: به طور مثال در اخلاق اسلامی برای نگاه انسان نیز مراقبت هایی توصیه شده است. چرا که هر نگاه بر روح بیننده اثراتی خواهد داشت و به استناد روایات برای نگاه به صورت پدر و مادر و برادر مومن ثواب در نظر گرفته شده و در مقابل نگاه به چهره ای زننده عذاب آور خواهد بود و بر غصه و اندوه بیننده می افزاید.
اما حقیقت اینجاست که نگاه کردن به مانند غذا خوردن است. ما با خوردن خوراکی های مختلف، نتایج متفاوتی در جسم و حتی خلق و خوی خود می بینیم و گاهی وقت ها، واکنش خوردن آن غذا تا مدتها بر جسم و جانمان باقی خواهد ماند.
در نگاه هم، اینگونه است؛ اما بستگی به واکنشی دارد که نگاه شونده برای بیننده ارسال می کند. که اگر شخص نگاه شونده از خوبان باشد، پالس های فراوانی از انرژی مثبت را برای بیننده می فرستد و در غیر این صورت به واسطه آن نگاه، نتایج چشم چرانی در جان بیننده پدیدار خواهد شد.
با این اوصاف، خدا کند که از حالا به بعد ماها هم مثل انسانهایی باشیم که اهل مراقبت از نگاهشان هستند و به کسی نگاه کنیم که با نگاهش آرامش را به ما هدید دهد.
نویسنده: حسین دوست قرین
منبع : تابناک