سینما در سکانس زد و خورد نیمه جان رها شده است

در شرایط کنونی سینمای کشورمان دچار التهابات گوناگون شده است. این التهابات باعث شده پدیده قرن دیروز و امروز سخت شکننده شود  واین عنصر تاثیر گذار و مورد توجه جامعه که هدایت کننده بخش قابل توجهی از مخاطبین را به دنبال دارد به بیماری صعب العلاجی دچار کند.کسانیکه مورد مدیریت این سینمای بیمار واقع شده اند می توانند مریض خود را به موقع درمان کنند واز مرگ زودرسش بپرهیزند و بالعکس می توانند با شدت دادن حالش  آن را به سکته بیاندازند و خیلی زود فاتحه اش را بخوانند!

سینمای ایران حال سختی را با خود یدک می کشد.از یک سو بعضا دچار مشکلات تولید ناسالم شده است از سوی دیگر اکران این تولیدات دردسرهای زیادی را با خود به همراه آورده، از یک سو دچار کمبود سوژه است از سوی دیگر کیفیت تولید از افت قابل توجهی برخوردارشده است،از یک سو در سردرگمی تشکیلاتی است و از سوی دیگر دچار کشمکش مدیریت است، از یک سو دچار بد اخلاقی است از سوی دیگر دچار ناسزا و تهمت شده است. حال باید دید این پیکر نیمه جان را چه باید کرد . آیا سزاوار است این بیمار بد حال را به بیمارستان رساند وآن را به بخش مراقبت ویژه رساند و تیمارش کرد یا اینکه اجازه داد هر کس و ناکس لگدی ،مشتی به او زند و آن را به مرگ زود رس کشاند.

بیش از هرچیز می بایست برای این بیمار اورژانسی شرایط ویژه در نظر گرفت و هر کس از مسئول و غیر مسئول برای شفای این بیمار رنجور همت کند. از همه مهمتر همه مسئولان این سینما می بایست با هم یکی شوند و دعوای بالاسری و پایین سری وهمه اختلافات را کنار گذاشته و با سعه صدر به حال این بیمار سخت دل بسوزانند و کاری شایسته برای درمانش کنند.

ما در شرایطی نیستیم که برای این سینما مسائل چند وجهی و کلاف سر در گم درست کنیم. سینما در شرایط کنونی می تواند وحدت تفکر شود و راههای سخت و دشوار را برایمان آسان نماید. سینما قرار است مسائل نظری و دغدغه های اعتقادی و انقلابیمان را به روشنی و شفاف بیان کند و راه سخت و دشوار گردنه های انقلاب را هموار نماید سینما می تواند امید نسلهای تازه انقلاب باشد،می تواند چراغ راههای تاریک و پیدا و پنهان توسعه باشد،می تواند ریل گذار قطار پیشرفت و اتوبان مبارزه با ناتوی فرهنگی باشد. برای این سینمای زخم عمیق خورده قبل از هر چیز باید دعا کرد باید مسئولان سینمایی اعم از دولتی و غیر دولتی،خصوصی و صنفی،دلسوز و عاشق پیشه با هم متحد شوند تا نقاهتش به خوبی به انجام رسد. شاید شاه بیت شرایط سینمای امروز این باشد که :

سینمای امروز بیش از هر چیز نیاز به وحدت و اخلاص عمل مدیران دارد.